Braniccy. Pałac. Białystok. Pałac.
Być w Białymstoku i nie zobaczyć pałacu Branickich, "Wersalu Podlasia", "Wersalu Północy"... To tak, jakby nie być w tym mieście. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z XV wieku. Białystok pełnił rolę ośrodka miejskiego co najmniej od połowy XVII wieku, jednak prawdziwie miejski charakter zyskał w czasach, gdy właścicielem tych ziem został Jan Klemens II Branicki. Przebudował pałac i stworzył ogrody wokół. Po pożarze miasta w 1753 roku Branicki przebudował Białystok opierając się na wzorach francuskich i niemieckich. Wtedy powstały m.in. ratusz, zbrojownia, plebania, przytułek dla ubogich i liczne domy zajezdne. Mimo, że potem miasto stało się ważnym ośrodkiem produkcji włókienniczej (zaczęło się od tego, że w okresie wojen napoleońskich osiedliła się w Białymsoku spora grupa żołnierzy pochadzących z Saksonii, bedących specjalistami od tkactwa i przędzalnictwa, zakładając liczne warsztaty) pałac wraz z ogrodami nie stracił swojego historycznego oraz wizualnego znaczenia.
Artystycznie i plastycznie, to zabytkowy "zestaw pamiątkowy". Ciągle może być odkrywany, poznawany oraz analizowany. Poznając pałac Branickich poznajemy historię samego miasta. Podlasia również. To odpowiedni punkt wyjścia... i powrotu.
Stypendium Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i opieki nad zabytkami.
"Akwarelowe pejzaże Podlasia - wędrówka"
