Lubię akryl dlatego, że ma możliwości akwareli. Tym samym w jednej pracy mogę łączyć gęstość farby i jej rozpuszczalność.
Tworzyć kontury zatrzymanym przypadkowo pigmentem. W wytyczonych przeze mnie granicach.
W akrylu mogę szybko nakładać kolejne warstwy nie zakłócając warstw spodnich.Farba akrylowa to uniwersalność. Umożliwia malowanie na papierze, płótnie, płycie. Możemy kłaść laserunkowo, operując wodą jako czynnikiem zwilżającym.
Po rozcieńczeniu, akryl daje nam możliwość pracy jak w akwareli. Powstają zacieki, przenikania i świetlistość podkładu. Kładąc grubą warstwą możemy tworzyć impastowe (nakładane grubymi warstwami) faktury. Wyciskając farbę prosto z tubki. Akryl można nakładać szpachelką, packą i pędzlem, łączyć z innymi technikami. Akryl ma właściwości klejące, nadaje się do przyklejanie elementów takich jak: papier, bibułki, wycinki z gazet, tkaniny czy elementy roślinne umożliwiając tworzenie kolaży.
Farby akrylowe pojawiły się w latach 40. i 50. minionego wieku. Świetlistość, gładka konsystencja, intensywne trwałe kolory, odpowiedniej jakości pigmenty i spoiwa to cechy, które dobrej jakości farby akrylowe powinny posiadać. Według mnie akryl nie musi być stosowany do naśladowania oleju czy akwareli. To autonomiczna technika dająca wiele dowolności oraz umożliwiająca rozszerzenie granic twórczości malarskiej.
Szkic węglem. Kompozycja, szczegóły oraz detal. Smugi, przetarcia, przebarwienia i zarysowania. Kilka pacek o różnej szerokości, które na równi z pędzlami stają się akcesoriami malarskimi. Zmiana kierunków kładzenia farby, akcentowanie kolorem i drobnymi szczegółami odpowiednich fragmentów kompozycji. Wszystko dla mnie jest równoważne w pracy.
Komentarze z Facebook-a:
Uspokojone bardziej chyba... bo było roztrzepane...
Tu słońca dużo......i fajnie.
Wciągające są filmy z pracą nad kolejnymi etapami.
